Verkiezingsretoriek
De week begon met VVD fractievoorzitter Dijkhoff die stelde dat hij niet van plan is het klimaatakkoord klakkeloos uit te voeren. VVD-er Dijkhoff wil de kosten van de klimaatmaatregelen niet op de schouders van ‘de burgers’ te laten komen. Verkiezingsretoriek voor de op handen zijnde Provinciale Staten verkiezingen genoemd?
Meneer Dijkhoff schijnt te vergeten, dat linksom of rechtsom, wij toch met elkaar gaan betalen voor de klimaatveranderingen dan wel de klimaatmaatregelen.
Direct of indirect zowel de veranderingen als de daarop te nemen maatregelen kosten geld. Of we daar nu voor betalen via belastingen of via duurder wordende producten en diensten – we gaan ervoor betalen.
Overigens heb ik meneer Dijkhoff over die lasten verzwaring niet gehoord toen het 6% BTW tarief verhoogd werd naar 9% – maar dat terzijde.
Klein Duimpje
In de hele klimaatdiscussie is er een grote groep die een steeds terugkerend argument naar voren brengt, soms vergezeld van de meest mooie kaartjes: of we wel weten hoe klein Nederland is, “een druppel op de gloeiende plaat” zijn onze acties in de veranderingen op klimaatgebied. Tot op individueel niveau hoor je dit argument: “Wie merkt het nu dat ik wel (of niet) mijn afval gescheiden inlever?”
Dicht naast deze discussie loopt de “braafste jongetje van de klas” discussie. “Waarom moeten wij, dat hele piepkleine Nederland, weer het braafste jongetje van de klas zijn?” Daarbij maar voorbijgaand aan het feit dat bijvoorbeeld qua CO2 reductie Nederland onderaan staat.
Zowel het voor sommige mensen handig uitkomende Klein Duimpje syndroom als het Braafste jongetje van klas syndroom zijn wel heel vreemd. Want “wij Nederlanders” zijn maar wat trots – als ons dat zo uitkomt – in de zaken waarin we wel degelijk groot zijn, hoe klein we ook zijn. De Shell is uiteindelijk natuurlijk “van ons”, net als Philips, Heineken, Randstad, om zomaar een paar internationale grootheden te noemen. Ook deze 
bedrijven zijn ooit begonnen met één iemand die overtuigd was van zijn of haar idee en daar voor ging staan. Niks Klein Duimpje.
Toni Chocoloni is inmiddels ook niet meer weg te denken uit de winkels. Boyan Slat heeft wereldwijde faam en erkenning. De VOC en de daarbij behorende mentaliteit – allen voorbeelden dat als je ergens in gelooft je er voor moet gaan en dan heel ver kunt komen. Dus niks Klein Duimpje en niks Braafste jongetje van de klas – gewoon doen!
Don’t be part of the problem, be part of the solution!
Terug naar de realiteit van ons bedrijf. Hoe circulair zijn Eurofa en Eurofa Telecom?
In alle eerlijkheid zijn wij natuurlijk op wereldschaal een van de vele Klein Duimpjes. Toch zijn wij er stellig van overtuigd dat ook wij een verschil moeten en kunnen maken.
Helaas is het nog niet zo dat ICT en Telecom fabrikant zichzelf als eigenaar zien van de producten en materialen die zij maken – de ideale situatie in een circulaire economie: de producent van een product blijft ten alle tijden eigenaar van de grondstoffen en materialen en is daarmee direct verantwoordelijk voor hoe ermee om wordt gegaan wanneer producten kapot of overbodig zijn.
In de huidige economie is de eindgebruiker probleemeigenaar wanneer een product niet meer voldoet of kapot is. Hij of zij is dan verantwoordelijk voor het opruimen van grondstoffen en materialen die een producent ergens ingestopt heeft – terwijl de consument eigenlijk alleen maar de dienst wilde gebruiken. Ik koop een wasmachine om mijn kleding te kunnen wassen – niet alleen voor de wasmachine. Ik koop een telefoon om te kunnen telefoneren, een laptop om te kunnen werken enzovoort.
Omdat wij ervan overtuigd zijn dat de manier waarop wij met onze grondstoffen en materialen omgaan serieus moet veranderen hebben wij een aantal jaar geleden onder andere de volgende beslissingen genomen:
– wij verkopen uitsluitend nog refurbished ict hardware (laptops, desktops)
– In onze telecom tak leveren wij uitsluitend communicatie diensten. De hardware (telefoons) zijn en blijven onze verantwoordelijkheid. Wij kopen zoveel als mogelijk refurbished in, repareren zelf en wanneer een product echt niet meer functioneert dan leveren wij het af bij één van onze ketenpartners die tot op grondstof niveau de hardware demonteert en zo de grondstoffen behoud en herbruikbaar maakt. Wij spreken niet meer van afval. Afvalverbrandingsovens zijn de crematoria van de grondstoffen.
En zo kan Klein Duimpje wel degelijk bijdragen aan klimaatmaatregelen en veranderingen. Sterker, Klein Duimpje doet het, Klein Duimpje wordt groter en vele Klein Duimpjes zijn uiteindelijk samen heel groot.
Fijne week van de circulaire economie!